We właściwym, klasycznym prawie cywilnym wyodrębnia się następujące działy[2]:

część ogólną – regulujące zagadnienia wspólne dla całego prawa cywilnego;
prawo rzeczowe – odnoszące się przede wszystkim do rzeczy;
prawo zobowiązań – zawierające normy prawa majątkowego o charakterze względnym;
prawo spadkowe – zawierające normy prawa dotyczące przejścia praw majątkowych po zmarłym na inne podmioty prawa;
prawo rodzinne – normujące stosunki prawnorodzinne i majątkowe wewnątrz rodziny.

Podział ten, wzorowany na systematyce pandektowej wywodzącej się z późnego prawa rzymskiego, nie jest poprawny z logicznego punktu widzenia, dokonano go bowiem wedle różnych kryteriów. W praktyce okazał się on jednak najskuteczniejszy[2].

Oprócz tego istnieje wiele węższych gałęzi prawa (np. prawo wodne, prawo górnicze), które zazwyczaj łączą cywilnoprawną i administracyjną metodę regulacji.

Zespół norm, które określają prawo którego państwa jest właściwe dla oceny międzynarodowych stosunków osobistych w zakresie prawa cywilnego, tworzy dział zwany prawem prywatnym międzynarodowym.